Pete Buttigieg, de Amerikaanse Macron?

Het is Super Tuesday en een paar dagen nadat Pete Buttigieg een punt zette achter zijn kandidatuur voor het presidentschap van de Verenigde Staten, een kandidatuur die ik persoonlijk erg zag zitten. In vele opzichten was het een ‘groundbreaking’ campagne, en vol hoop en optimisme. Maar Mayor Pete liep tegen de klippen van South Carolina en hield de eer aan zichzelf. Vriend en vijand weet of beweert dat deze jonge uitdager een grote toekomst voor zich heeft. Want met 38 jaar is zijn nationale politieke loopbaan nog maar net begonnen.

De onwaarschijnlijke

Pas afgelopen vrijdag werd het echt officieel: Pete Buttigieg, de 38-jarige burgemeester van South Bend, Indiana, had de Iowa Caucus gewonnen die op 3 februari was gehouden. In de eerste maanden toen Pete zich nog aan het introduceren was aan een nationaal publiek afficheerde hij zich als een onwaarschijnlijke kandidaat met een ongebruikelijke achtergrond. Buttigieg was de ‘left-handed Maltese-American-Episcopalian-gay-millennial-war veteran‘, gegoten in een ogenschijnlijk ‘gewone’ wat stijve politicus, die hij allerminst is. In de vele debatten en town halls die Pete deed werd constant gememoreerd dat hij van alle kandidaten de meest getalenteerde politicus was. Hij was consistent sterk zowel qua inhoud als ‘performance’, maar wat hem netto eigenlijk niet veel opleverde. Zijn campagne stond vol van het fatsoen, eenheid, en stond voor praktische oplossingen die het best door een nieuwe generatie moest worden opgelost. Buttigieg werd op het laatst steeds meer neergezet als de Amerikaanse Emmanuel Macron, wat niet altijd als positief wordt gezien.

Het obstakel

Hoewel Buttigieg al snel de overwinning opeiste in Iowa, was er teveel onduidelijkheid en chaos rondom de uitslag. De analyse gaat dat als zijn overwinning eenduidig was geweest dat hij dan ook de voorverkiezing in New Hampshire gewonnen, waarin hij nu praktisch gelijk met Sanders eindigde. Maar zorgen over zijn kandidatuur bleven, en het was niet zijn geaardheid zo lijkt. Ondanks zijn c.v. achtte men Buttigieg te jong en onervaren. Zijn tour in Afghanistan als marine reservist waren een duidelijke pré, maar zijn 8-jarige burgemeesterschap van een stadje van 102.000 inwoners blijkbaar te onbeduidend. Dus ondanks de overwinning in Iowa bleef hij dan ook sterk achter in de peilingen in de volgende 2 staten, Nevada en South Carolina, en met name onder de African American kiezers. Voormalig vice-President Joe Biden hing als een wolk om z’n campagne hangen, want South Carolina, de ‘black vote’ was voor Biden. En zo geschiedde.

De misvatting

Zijn platform was progressief – onder invloed van de Bernie Sanders van 2016, maar zijn aanpak meer praktisch en gematigd. Die ‘lane’, zijn politieke straatje, moest hij delen met Biden, Klobuchar (met wie hij bittere debatten voerde), en later ook mede-burgemeester Mike Bloomberg. Ondanks het feit dat Pete werd beschuldigd van een campagne vol slogans en platitudes, maar zonder duidelijke boodschap of beleid, kwam met name in town halls de policy wonk naar buiten. In volle zinnen en hele paragrafen kon hij zowel vlijmscherpe diagnoses als oplossingen aandragen. Buttigieg appelleerde aan de meer gematigde vleugel van de Democratische Partij, en was expliciet in zijn oproep aan Independents and ‘future former Republicans’. Hij ging zover om niet één, maar twee keer een town hall op de rechtse nieuwszender Fox News te doen waar hij staande ovaties kreeg. De revolutie die Bernie Sanders belooft, is volgens Pete Buttigieg geen wenselijk standpunt of winnende strategie.

De toekomst

Het was allemaal niet genoeg. Door zijn jeugdigheid, vermeende onervarenheid, maar bovenal onbekendheid onder African Americans die massaal trouw bleven aan Biden, kon hij niet aan een brede coalitie appelleren. Zijn boodschap leek soms te optimistisch en te netjes in het Trump-tijdperk, waarin het verslaan van diezelfde Trump de grootste overweging is voor veel  kiezers. Zijn Douglass-plan dat gericht was op de African American gemeenschap vond geen publiek. Maar de komende jaren krijgt Pete Buttigieg vast de kans in een mogelijk Biden-kabinet om zich meer te profileren en als opvolger van Obama en Biden neer te zetten. In 2024 zou het wel eens een epische richtingenstrijd kunnen worden tussen Pete en nieuwe ster Alexandra Ocasio-Cortez, oftewel ‘AOC’, die dan net de leeftijdsgrens van 35 bereikt.